5.11.2014 | 09:41
καλημέρα
όταν έρχεσαι κοντά μου και με αγγίζεις, τρελαίνομαι. η αδράνεια μου είναι βασανιστική. κι όταν απομακρύνεσαι, απογοητεύομαι τόσο που δεν θέλω να σε βλέπω. κι ύστερα όλα πάλι από την αρχή. μου φαίνεται μάταιο. μιλάω και για εκείνη την υπέροχη μέρα πέρσι που βρεθήκαμε μπροστά στο μικρό δεντράκι κοντά στη θάλασσα...μάταιο.ζωώδεις αισθήσεις ή μήπως απλά ανθρώπινα πρωτόγονες; το πάλεψα πολύ με την ηθική, την φιλοσοφία την ψυχολογία, η φύση μου όμως με ξεπερνάει. Απλά σε θέλω. έστω για μία φορά. την αγκαλιά σου, το φιλί σου, την τρυφερότητα σου. τον έρωτά σου. την αισθητική σου. την ψυχή σου. εσύ;