ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

καλησπέρα θέλω και γω να κάνω μια εξομολόγηση.. Ξεκίνησα πριν 4 χρόνια με την πρώτη κρίση πανικού με αφορμή ερωτική (στην ψυχανάλυση αργότερα κατάλαβα ότι ορισμένα πράγματα είναι αφορμές και όχι αιτίες). Έκανα ψυχανάλυση δεν έχω ξαναπάθει κρίση πανικού εδώ και δύο χρόνια τουλάχιστον όμως... δεν πέρασε ούτε μια μερα ακόμη κι αν σε πολλά έχω αλλάξει στάση σκέψης και έχοντας μια ζωή που ο καθένας θα ζήλευε μέσα σε εισαγωγικά πάντα με την έννοια δηλαδή ότι δεν μου λείπει κάτι και ίσαι ίσα υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν το 1/3 αυτώ που έχω παρ όλα αυτά το άγχος μου χτυπάει κόκκινα το άγχος μου γίνεται παραλυτικό και έχουν εγκατασταθεί απο τότε από εκείνη την πρώτη μέρα μόνιμα μυρμηγκιάσματα στο σώμα μου κλπ τα οποία δεν μπορώ και να διώξω... καμία γνώμη κανείς?