ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
9.11.2014 | 23:43

η μητερα μου κλαιει συνεχεια

Ειμαι 17 ετων και εχω μια μικροτερη αδερφη στα 15.Η μητερα μου παντρευτηκε στα 22,εφυγε απο το σπιτι της το οποιο ηταν σε επαρχια και ηρθε στην Αθηνα με το πατερα μου,λογω δουλειας ομως αυτος ελεγε πως ολο εχει ταξιδια τα τελευταια χρονια και ετσι βρισκοταν ολη μερα εξω.Πραγμα απιθανο μπορει να ελειπε και 1 μηνα.Πριν 9 χρονια εγινε ο πρωτος τσακωμος μεταξυ τους,ο οποιος μας φανερωσε οτι υπαρχει αλλη γυναικα στη ζωη του,τσακωμοι ολη μερα μεταξυ τους και καθε μερα δυστυχως 7 χονων εγω και 5 η αδερφη μου,η οποια δεν θυμαται και πολλα αλλα εγω τα παντα. Ολες τις εντασεις και εγω να κλαιω οπως και η μητερα μου.Τον διωχνουμε απο το σπιτι,η μητερα μου καθε μερα κλαματα επι 3 μηνες που κρατησε ολο αυτο,δυστυχως μη εχοντας οικονομικη δυνατοτητα η ιδια να μας μεγαλωσει αλλα ουτε βρηκε δουλεια και αυτος εκοψε τα λεφτα που εδινε λεγοντας πως θελει να ξαναγυρισει.Τον δεχεται πισω παλι , αλλα μετα απο λιγο καιρο παλι τα ιδια,ολα αυτα τα χρονια τσακωμους καθε μερα ως τα ξημερωματα,ολη η πολυκατοικια μας ειχε μαθει.Μετα απο κανα 2 χρονια αποφασιζει ο ιδιος να φυγει, εγω του ειχα φοβερη αδυναμια μικρη και ετσι πηγαινα και τον εβλεπα συνεχεια,η μανα μου παλι με κλαματα,και οσο και να ηθελε να κρυφτει απο μας τα ξημερωματα εγω την ακουγα,δεν κοιμοταν.Εφτασα 16 και ηταν το τελειωτικο , φευγει παλι απο το σπιτι ο κυριος και αποφασιζει να δινει διατροφη το διαζυγιο συναινετικο , και αυτος πλεον να εχει δυο γυναικες στη ζωη του, η αδερφη μου τον βλεπει μια στο τοσο , εγω εχω να τον δω ενα χρονο..τον εχω σιχαθει,η μητερα που παθαινει κρισεις πανικου το τελευταιο χρονο καθε μερα κλαιει,καθε μερα ομως.Δεν μπορω αλλο αυτη τη κατασταση,δεν ξεφευγει καθολου.Και λογω οικονομικων προβληματων πηγε καθαριστρια,δεν μπορω να την βλεπω ετσι καθε μερα,δεν αντεχω,αρκετα εχω αντεξει τοσα χρονια.Παιδικα χρονια δεν πολυθυμαμαι,στο μυαλο μου κυριως ολα αυτα.Οσο για το πατερα μου τον σιχαθηκα,δεν θελω να τον ξαναδω, μας εχει κανει τοσο κακο..Η μητερα μου απο την αλλη καθε μερα κλαιει,και ολο μιλαει για αυτον,πως δεν θα του το συγχωρεσει αυτο ποτε,και οτι την αφησε σε μια πολη που δεν ξερει κανεναν μονη της με δυο παιδια..βοηθηστε με δεν αντεχω αλλο,καθε μερα ζω ενα μαρτυριο .. Δεν αντεχω!
 
 
 
 
Scroll to top icon