ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

νιωθω εγκλωβισμενη, θελω να φυγω μακρια, μονη μου, αλλα δε μπορω. παντου βλεπω μιζερια, αγχος, γκρινια κ δεν το αντεχω αλλο. παντα ημουν η αισιοδοξη, η δυνατη φτιαγμενη απο ατσαλι, η αναισθητη για καποιους. δεν μπορω ομως πια, δεν αντεχω. προσπαθω, προσπαθω να κανω αυτα τα μικροπραγματα που με κανουν ευτυχισμενη ομως οι γυρω μου με τραβανε στο βαλτο της καταθλιψης. δεν προσπαθουν για τη δικη τους ευτυχια, πνιγονται για μικροπραγματα ασημαντα. ναι ασημαντα ειναι, τιποτε δεν ειναι τοσο σημαντικο οσο το να 'σαι ευτυχισμενος ετσι δεν ειναι??