13.11.2014 | 00:54
Αμα έμπαινε έτσι απλά μια τελεία.
Δεν ξεχνάς ποτέ. Απλά δεν θυμασαι συχνα. Κι έντονα. Και συνεχεια. Και τα βράδια σου δεν μυριζουν σαν τα βραδια σας. Που και που κανεις πραγματα που στο θυμιζουν. Αλλα όχι όλα. Μαθαίνεις να ζεις χωρίς αυτό. Δεν το χεις πια τόσο ανάγκη. Σου λείπει. Σου λείπει πολύ ίσως. Αλλά όταν ξέρεις ότι δεν θα το ξαναζήσεις απλά βάλε τελεια. Γιατι του αξίζει η τελεια. Γιατι για να κρατησουν καποια πραγματα πρέπει να μην τα ισοπεδώσουμε. Να τα κρατησουμε ωραια. Μαθαμε να αγαπάμε. Πολύ ή λιγο Μάθαμε. Το ζήσαμε . Τελειωσε. Εκεί μπαινει η τελεία. Όχι σε αυτα που νιώθουμε. Αυτα αφου τα νιωθουμε και μετά την τελεια, ίσως αποκτουν ουσια. Λιγο ακόμη περισσότερη ουσια. Αλλα η ευτυχια τελειωσε. Σε αυτα τα χαμογελα και τα βλέμματα που θα θυμάσαι για πάντα. Μέχρι να έρθει η επόμενη προταση. Που θα σε κανει να κοιταξεις με ενα αλλο βλεμμα. Που θα σε κανει να χαμογελασεις αλλιως. Που θα σου δώσει άλλα πραγματα.. Αφού βρεθηκε εκεινος κι αφου υπαρχετε κι εσεις, σίγουρα πάρχει κι ο επόμενος. Να δενεστε να αφηνεστε και δινετε. Αλλα να μην λετε παντα. Και να προσεχετε εσάς και το χαμογελο σας.Μεχρι την επομενη προταση. Και την επομενη...