ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Συγνωμη,μονο αυτο. Επρεπε να το τελειωσω,δεν θα πηγαινε πουθενα.. Εξαλλου το μονο που ηθελες απο μενα ηταν το σεξ. Και σου μιλησα,σου ανοιχτηκα. Σου ειπα τα ομορφοτερα συναισθηματα που ειχα μεσα μου για σενα. Αντεξα και σε εχασα οταν ειχαμε σχεση,πιστευα οτι θα το αντεχα και αυτη τη φορα. Και ενω εβαλα εγω το τελος σε αυτη τη παρανοια που ζουσαμε εδω και 3 βδομαδες,συνειδητοποιω οτι μου λειπεις. Και εχουν περασει μονο 52 ωρες που δε σε εχω δει. Μου λειπει το γελιο σου,τα αστεια σου,η φωνη σου. Μου λειπεις εσυ αλλα πρεπει να φανω δυνατη. Για μενα,μια φορα. Πιστευα οτι αν σου μιλουσα θα λυγιζες,θα ειχαμε ξανα μια ευκαιρια. Θα αφηνα εγωισμους και πεισματα στην ακρη. Εσυ ομως εκει,σταθερος. "Δε μπορουμε να ειμαστε μαζι,δεν εισαι αυτο που ψαχνω". Και αν δεν ημουν αυτο που ψαχνεις,το τελευταιο βραδυ γιατι δε με αφησες στιγμη απο την αγκαλια σου? Γιατι οταν απομακρυνομουν με τραβουσες ξανα,γιατι ξυπνουσες για να με φιλησεις? Γιατι? Ναι ηταν δυσκολο να βαλω το τελος,ηταν αδικο να παρω ολη την ευθυνη επανω μου και να μη σε κατηγορησω για τιποτα αυτη τη φορα. Να παραδεχτω αληθειες σε σενα για να τις ακουσω και εγω. Να σου πω πως πραγματικα δεν θελω να σου δωσω τα λιγοτερα που ζητας,οταν μεσα μου εχω περισσοτερα τα οποια,ακομα και τωρα,πιστευω οτι τα αξιζεις και εσυ να μη τα δεχεσαι. Πως ειναι δυνατον να ξεχασες την αρχη,πως ειναι δυνατον να λες οτι τα συναισθηματα σου τελειωσαν? (λες και η αγαπη -αν την νιωσεις-τελειωνει ποτε).Τοσο εγωιστες γιναμε οι ανθρωποι που πλεον κοιταμε μονο τον εαυτο μας και ακυρωνουμε αλλους που πραγματικα εχουν μεσα τους απειρη αγαπη για μας. Και τωρα συνειδητοποιω ποσους ανθρωπους ακυρωσα και εγω επειδη νομιζα οτι δεν ηταν αυτο που ηθελα και που μου εδιναν τα παντα αλλα εγω -τοτε- δε χρειαζομουν τιποτα. Δε στεναχωριεμαι,ολοι στο τελος παιρνουμε αυτο που μας αξιζει κι εγω τα πληρωσα ολα τωρα. (Και ναι,αυτη την καταληξη δεν θα την ηθελα για σενα.Ο κυκλος εκλεισε και ενω δε το ηθελα για καποιο λογο μεσα μου νιωθω και δυνατη. Δυνατη που μπορεσα και εξεφρασα τα συναισθηματα που με επνιγαν. Δυνατη που ειχα τα κοτσια να διεκδηκησω και ας ηξερα το αποτελεσμα. Δυνατη που εγω τουλαχιστον προσπαθησα."Μερικοί άνθρωποι δεν αξίζουν ούτε μια σου λέξη,και εσύ τους ειπες τις καλύτερες.." Γι αυτο ειμαι δυνατη,γιατι εμαθα να αγαπαω και να το λεω. Μου λειπεις ηδη. Και οπως σου ειπα και προχθες: ΣΗΜΕΡΑ Σ'ΑΓΑΠΑΩ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΧΘΕΣ. ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΠΟΣΟ Σ'ΑΓΑΠΟΥΣΑ ΧΘΕΣ.Ερωτευσου κοσμε,σα να μην υπαρχει αυριο. Ερωτευσου και διεκδηκησε αυτο που επιθυμει η καρδια σου. Και ας πληγωΘεις και ας το μετανιωσεις μετα. Ανθρωποι ειμαστε,λαθη κανουμε. Αν και η αγαπη ποτε δεν ειναι λαθος.Σε αυτους που εφυγαν ενω ηθελαν να μεινουν και σε αυτους που εμειναν και στην πρωτη δυσκολια ετρεξαν μακρυα.Καλη ζωη.