ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

γιατι να ασχοληθω/ασχολουμαστε γενικα με καποιον που δεν εχει τα κοτσια να μας πει το τι αισθανεται για μας? Φοβαται μην γινει γλυκος και λιωσουμε?Φοβαται την αποριψη?Φοβαται μην εκτεθει? Τι φοβαται..ειδικα οταν δειχνουμε οκ με αυτο και ισα ισα δειχνουμε να αποζηταμε μια κουβεντα και ενα κατι...Μηπως τελικα οποιοσ δεν μιλα ,δεν αξιζει την προσοχη και την αφοσιωση μας? Και ερχεται και το αλλο... που καποιεσ φορες το θετουμε και το φανταζομαστε ως την τελεια δικαιολογια για να ηρεμησομε και να ασχοληθουμε παραπανω,ενω καποιεσ φορες ειναι η αληθεια...οτι αυτο το ατομο δεν μπορει να μιλησει και δεν ειναι ετσι το στυλακι του!! Υπαρχει δικαιολογια τελικα?