2.12.2014 | 00:12
:)
Κάθε φορά που ανακαλύπτω και κάτι "νέο" (ή που δεν είχα δει πριν) από τη δουλειά σου εδώ, με κάνει να χαμογελώ. My style or not, τα αγαπώ. Να είσαι πάντα καλά (το έμαθα ότι είσαι). Κι εγώ την παλεύω στο "νέο περιβάλλον". Με προσέχουν σαν τα μάτια τους, εννοείται ότι τρώω και τις φρίκες μου -απίστευτη κούραση-, έχω βαρβάτο background (από αυτά που δε σου έδειξα ποτέ τελικά) και καλή προίκα τις δεξιότητες που έχω ήδη καλλιεργήσει. Νέοι στόχοι τώρα, πιο απαιτητικοί. Πάμε για premium.Παραδόξως σε σκέφτομαι κι είσαι το μόνο άτομο που θα ήθελα να του πω τα τεκταινόμενα. Η άλλη μου τραβάει ανακρίσεις, αλλά τι το ψάχνεις; Να μη μπερδεύουμε την βούρτσα με ... Έχω κι ευτράπελα (ποτέ δε λείπουν). Κάτι από ολίγον η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ο "άλλος" κλάδος πάντα κάτι μου βρίσκει. Καρμικό; Μόνο που εκείνο που έσκιαξε το πριν, το ίδιο τώρα έκανε το νέο να κολλήσει. Μου λένε να το δω. Το σκέφτομαι.Θα τα πούμε σε κάποια φάση. Στο μέλλον γενικά, χωρίς προσδιορισμούς και τα σχετικά. Απλά νιώθω πότε λέω αντίο με έναν άνθρωπο και πότε πως κάπως, κάπου, κάποτε, θα τον ξαναδω, άσχετα με την όποια ιστορία -τι έχει προηγηθεί, τι μέλλει να γίνει-. Μόνο μέχρι εκεί βλέπεις φτάνει το χάρισμά μου -κι όμως, είναι κληρονομικό!-, αλλά μελλοντολόγος δεν είμαι.Τίποτα... Αυτά τα ανούσια. :)