ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας. Θα 'θελα κι εγω τις σκέψεις μου πάνω σε ένα θέμα. είχα εναν φιλο με τον οποιο καναμε παρα πολλη παρεα, βγαιναμε μαζι, καναμε ατελειωτες βολτες συζητωντας, γενικα ηταν σαν κολλητος μου. οσα χρονια ημασταν φιλοι, καπου στα 3 χρονια, αισθανθηκα οτι με γουσταρε και φαινοταν.. ειχαμε αρκετες στιγμες μαζι, πιανομασταν χερακι χερακι, ειχαμε ερθει πολλες φορες κοντα στο να φιληθουμε, αλλα ποτε δεν εγινε κατι. τελικα τελειωσε και απο την δικη μου πλευρα και απο την δικη του και χωρις να μιλησουμε ποτε γι'αυτο συνεχιζαμε σαν κανονικοι φιλοι. περσι το καλοκαιρι αρχισαμε να χανομαστε σιγα σιγα.. τον επαιρνα μονο εγω τηλεφωνο και σταματησα να τον παιρνω.. ξαφνικα αρχισε να μου τηλεφωνει και ενω δεν το σηκωνα συνεχιζε να παιρνει και μιλησαμε. μετα η κατασταση που συνεχιστηκε ηταν παλι ενα τηλεφωνο στο τοσο που οδηγησε στην καθολου επαφη μετα. το αποκορυφωνα ηταν οταν του ειπα να βγουμε με το αγορι μου για να τον γνωρισει αλλα καθε φορα δεν μπορουσε, φαινοταν οτι δεν ηθελε και μια μερα μου λεει καλα ας βγουμε εμεις τι μου λες να βγουμε με το αγορι σου. τελος παντων, απο τοτε λεμε τα κλασικα χρονια πολλα στις γιορτες. του εστειλα αλλη μια φορα σε ακυρη στιγμη και μιλαγαμε οπως παλια! αλλα απο κει και περα δεν ξαναμιλησαμε. εγω του εδειξα με τον τροπο μου οτι θελω να ξαναμιλαμε και το καταλαβε σιγουρα γιατι του ειπα να βγουμε κιολας και ειπε γιατι οχι, αλλα δεν γινεται να πιεζεις καταστασεις, αν ηθελε δεν θα στελνε κι αυτος; απλα αυτες τις μερες νοσταλγω πολυ τις μερες που καναμε παρεα και τις τοσο ωραιες μας συζητησεις. μακαρι να ξανακαναμε παρεα, μου εχει λειψει αυτο, αλλα δυστυχως δεν γινεται να φερεις το παρελθον στο παρον. Γ.