9.12.2014 | 22:39
"χοντρούλα"
Δεκέμβρης 2009. Ημουν τρίτη γυμνασίου τοτε,περιπου τετοιες μερες θα ηταν οταν ο γυμναστης μας ηρθε στην ταξη να μας ριξει μια τελευταια ματια πριν βαλει τους βαθμους. Ειχα λιγα παραπανω κιλα -ουτε υπερβαρη,ουτε αδυνατη- απλως μερικα παραπανω. Επαιζα κυριως μπασκετ στο μαθημα του αφου τα αθληματα ποτε δεν μ'αρεσαν,προτιμουσα τον χορο. Φτανει η μερα των ελεγχων. Θυμαμαι το 19 στην Χημεια και το 15 στην γυμναστικη. Η μαμα μου πηγε και τον βρηκε,να τον ρωτησει αν ο ιδιος ειχε καποιο προβλημα μαζι μου,αν τον ειχα προσβαλει ή κατι τετοιο. Της ειπε απλα ενα "την ειδα χοντρουλα και της εκανα και χαρη με το 15".Σπουδαζω παιδαγωγικα πλεον,υψος 1.70 64κιλα και ενα πραγμα ορκιστηκα στον εαυτο μου ότι οταν μπω σε ταξη,δε θα κανω ποτε διακρισεις αναμεσα στους μαθητες μου,δεν θα τους κρινω απο την εμφανιση τους,ειτε εχουν στραβα δοντακια,ειτε φορανε γυαλια,ειτε εχουν κοιλιτσα,ειτε ειναι αδυνατα και ψιλολιγνα,ειτε ξανθα,ειτε μελαμψα εγω θα τα αγαπαω γι'αυτα που ειναι.