10.12.2014 | 22:08
Καλοί μου "συνταξιδιώτες" εδώ μέσα...
...Βιώνω κάτι συναρπαστικό...και θέλω να το μοιραστώ μαζίσας.Όπως πολλοί εδώ μέσα,έτσι κι εγώ θεωρώ ότι πάρα πολλές αναρτήσεις με αφορούν...Παλεύω καιρό και συστηματικά να με πείσω ότι έχω παραφρονήσει κι ότι το καλύτερο που έχω να κάνω,είναι να εξαφανιστώ από δω μέσα...αλλά μάταια...Είμαι ακόμη εδώ και μάλιστα από προχθές με τις ελπίδες μου πιο αναπτερωμένες από ποτέ!!!Σειρά αναρτήσεων με έκαναν να πειστώ,ότι προέρχονται από το "αντικείμενο" του πόθου μου.Από τότε λοιπόν που θεωρώ ότι "επικοινωνούμε",σταμάτησαν οι πόνοι που είχα σ'όλο μου το σώμα,εξαφανίστηκε κι εκείνος ο βράχος στο στήθος,που μ'έκανε να πονάω φρικτά με κάθε αναπνοή.Συνιστώ λοιπόν υπεύθυνα σ'όλους τους πονεμένους,να πειστούν ότι το ανέφικτο,μπορεί να γίνει εφικτό.Πιστέψτε με!ξεχωρίζω την ψευδαίσθηση από την πραγματικότητα και ξέρω ότι οι ιστορίες των ανθρώπων μοιάζουν απίστευτα πολύ...Εγώ όμως αποφάσισα ότι επικοινωνώ με το μικρό μου κι εύχομαι οι αναρτήσεις σας,να συνεχίσουν να με κάνουν να το νιώθω.-Καλό βράδυ σε όλους.