ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Η ιστορία μου ειναι η εξής. είμαι 17-18 χρονών και χώρισα με την κοπέλα μ πρόσφατα αλλα δεν με νοιαζει γιατι μου πουλούσε αγαπες από το τηλέφωνο αλλά στο τελος καταντησαμε να βγαίνουμε 1 φορά το μηνα και έμενε και μακρια οπότε λεω αστο και την έστιλα.Να πω την αληθεια θα μπορουσα να είμαι ακόμη μαζι της αλλα έτυχε να κατεβω με την παρέα μου στην χαριλάου να συναντισουμε την παρέα της κοπέλας ενος φιλου μου και τρελαθηκα όταν είδα την Δ. Τοτε δεν προλαβαμε να γνωριστουμε καλα καλα γτ αυτες ειναι 15 χρονων και ηταν αργα οποτε επρεπε να φυγουν και εμεινε μονο η κοπέλα του φιλου μου.Την ρωτησα τοτε πράγματα γα την Δήμητρα και είπα στον φίλο μ να κανονίσει να βγούμε τετράδα να την γνωρίσω.Ολα καλά βγήκαμε ,αυτή εντωμεταξύ μια κούκλα (ξανθιά κοντούλα με πανέμορφο πρόσωπο και καλό κορίτσι..)πήγαμε για καφέ αρχικά δεν μιλούσαμε πολύ αλλά όλο και κάτι έριχνα για συζήτηση. Τέλος πάντων ο φίλος μου άρχισε τα σούξου μούξου με την δικιά του και άρχισαμε να μιλάμε αποκλείστηκα εγώ και η Δήμητρα(καθόταν δίπλα μου)τότε συνειδητοποίησα οτι είχε έρθει πιο κοντά και με κοιτούσε στα μάτια και μου μιλούσε..δεν ήξερα όμως αν θέλει πραγματικά ή ήταν ιδέα μου άσε που καθόμασταν και σε καρέκλες άβολες για κατάσταση(και θα ήταν αμήχανα μετά άμα της έδινα ενα φευγαλέου φιλί) οπότε καθε μου σκέψη να την πιάσω και να την φιλήσω την διέγραφα αλλά έλεγα νωρίς είναι ακόμη θα κάνουμε καμιά βόλτα θα καθίσουμε πουθενά έξω θα της μιλήσω ελα όμως που επρεπε παλι να φύγουν νωρίς και τις πήγαμε ως το σπίτι τους και δεν έκανα καμιά κίνηση..Αυτό που με στεναχωρεί είναι που αφήνω στιγμές να πάνε χαμένες και τώρα που σκέφτομαι λογικά, λέω πόσο ΜΑΛΑΚΑΣ μπορεί να είμαι...υπάρχει πιθανότητα να ξαναβρεθούμε αν δεν έχει ξενερώσει η κοπέλα αλλά αυτό που έγινε ήταν ενάντια στον χαρακτήρα μου...Το μοιράζομαι αυτό μαζί σας για ΝΑ ΠΩ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΗΝ ΑΦΉΝΕΤΕ ΤΙΣ ΓΑΜΗΜΕΝΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΕΤΣΙ, δεν πρόκειται να το μετανιώσετε περισσότερο από ότι άμα τολμούσατε !!