ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν σας έχω ξαναπρήξει με τα δικά μου. Ειμαι σε μια "σχέση" τον τελευταίο μήνα που ξεκίνησε κυριολεκτικά για να αναγκαστω να τελειώσω την προηγούμενη. Δηλαδή πήγα με άλλον για να χωρίσω. Ο καινούργιος είναι συμπαθητικό παιδί αλλά δεν ταιριάζουμε καθόλου (σίγουρα το βλέπει κι αυτός). Με τον πρώην περνούσαμε τέλεια (δεν ξέρω πόσο αντικειμενική είμαι γιατί οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο) αλλά δεν μπορούσαμε να είμαστε μαζί, εγώ δεν το άντεχα άλλο(έχουμε 20 χρόνια διαφορά ηλικίας και είμαστε σε άλλη φάση ζωης). Τώρα ο πρώην με παίρνει συνέχεια και θέλει να ξαναείμαστε μαζί. Εγώ θα ήθελα τόσο να τρέξω πίσω αλλά ακόμη κι αν χωρίσω με τον νυν, αισθάνομαι άσχημα ως προς και τους δύο κι ακόμη θεωρώ σωστή την απόφαση να χωρίσω με τον πρώην όσο κι αν πονάω. Το μόνο που ζητάω είναι να με αφήσει ήσυχη... Οσο για τον νυν δεν ήταν καθόλου ώριμη απόφαση να πάω μαζί του διότι μοιραζόμαστε ένα ακαδημαικό project οπου κατέχει θέση ισχύος σε σχεση με μενα. Δεν γίνεται ο πρώην απλά να με αφήσει να το ξεπεράσω και ο νύν να παραδεχτεί οτι δεν έχουμε τίποτα κοινό και να ησυχάσω... Αισθάνομαι πολύ αδύναμη σε αυτή την κατάσταση. Βρίστε ελεύθερα