ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καθώς κλείνω τα μάτια μου βλέπω τν όψη σου αυτήν τν όψη που δεν μπορώ να ξεχάσω, νιώθω τν οσμή σου στον αέρα που αναπνέω, ακούω τν φωνή σου να ψιθυρίζει στα αυτιά μου και το άγγιγμα σου, εκείνο που προκαλεί μούδιασμα στο κορμί μου καθώς χαϊδεύεις τρυφερά το χέρι μου, θυμάμαι τα πάντα, θυμάμαι αυτές τς λιγες αλλά γεμάτες, υπέροχες μέρες της ζωής μου, ναι σε θυμάμαι γιατί θυμάμαι τον εαυτό που είχα χάρις εσένα, ακριβώς εσύ κατάφερες να δημιουργήσεις ενα κομμάτι μου, εκείνο που δεν ήξερα ότι υπάρχει, με έκανες να νιώσω συναισθήματα τόσο δυνατά που ούτε εγώ η ίδια δεν θα τολμούσα να τα ονειρεύτω,φαίνεται παράλογο ;;εεε;; , ναι είναι, διότι ποίος είπε ότι έρωτας είναι λογικός;;, αντίθετος ο έρωτας είναι κάτι το απρόσμενο κάτι δυνατό, κάτι που έχει ένταση και δεν ξέρεις από πού και πώς ήρθε, είναι κάτι που σε παθιάζει και σε φέρνει στα όρια η μάλλον πια όρια;;; μα τι λέω, δεν υπάρχουν όρια στον έρωτα,μόνο ο ανθρώπινος νους έχει όρια διότι δεν μπορεί να οραματιστή παραπάνω από αυτό που μπορεί να δημιουργήσει η φαντασία γιατί ο έρωτας προέρχεται απο τν φαντασία μας η οποία δεν έχει όρια..Εμείς θα γίνουμε ένα δεν αργεί η μέρα αγάπη μου που θα αφήσεις τον εγωισμό σου,θα τα καταφέρεις γιατί θα είμαι εκει εγώ να σου κρατώ το χέρι όπως έκανες εσύ, και αυτήν τν φορά δεν θα σου πω τίποτα απλα θα ακούω τν σιωπή μας που θα είναι πιο δυνατή από κάθε λέξη και ήχο που υπάρχει, θέλω τον εαυτό μου πίσω μωρό μου και μόνο εσύ μπορείς να μου τον φέρεις γιατί εσύ είσαι ο δημιουργός του..