25.12.2014 | 02:22
Ήσουν ο πρώτος μου έρωτας....
Μου λείπεις... Θέλω να ξέρεις ότι ήσουν ο πρώτος μου αληθινός έρωτας. Μαζί σου ένοιωσα αυτό που δεν είχα νοιώσει χρόνια. Ποιός να μου το έλεγε ότι στα 29 μου θα πάθαινα πρώτη φορά αυτό που άλλοι παθαίνουν στα 16. Ίσως έφταιγε η σχολή, ίσως τα μάτια σου που με κοίταζαν με τόση λατρεία... Δε θα σε ξεχάσω ποτέ και ας έχουμε πάνω από ένα χρόνο χώρια. Εγώ φταίω για όλα, εγώ... Τώρα καταλαβαίνω πόσο πολύ σε αγαπούσα. Φοβόμουν.... Μη με αφήσεις κι εσύ.. Γιαυτό και.... Τέλοσπάντων δεν έχει πια σημασία. Είμαι μακριά και εσύ με έχεις πια ξεχάσει. Αλλά να ξέρεις ότι ακόμα κοιτάζω τις φωτογραφίες μας από τη Ζάκυνθο και την Κρήτη και κλαίω. Δεν υπάρχει μέρα που να μη σε βλέπω στον ύπνο μου ολοζώντανο δίπλα μου και εκεί που πάω όλο λαχτάρα να σε αγγίξω εξαφανίζεσαι, και ξυπνάω με δάκρυα...Κλείνω λέγοντας μία πρόταση που άκουσα στην ταινία "Μικρά Αγγλία": "Χίλιες φορές τα κορίτσια να μην παντεύονται αυτούς που αγαπούν γιατί πονάει λιγότερο όταν τους χάσουν".
