ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι στο σπίτι. Μόνη. Η ατμόσφαιρα είναι ζεστή, μα εγώ κρυώνω. Τα φωτάκια που στολίζουν το τζάκι προσδίδουν κάτι όμορφο και ταυτόχρονα μελαγχολικό. Σκέφτομαι όλα αυτά που περάσαμε τα προηγούμενα Χριστούγεννα…Πόσο ιδανικά φαντάζουν όλα πια! Εύχομαι το δώρο μου φέτος να ήταν ένα μαγικό ρολόι. Ναι ένα μαγικό ρολόι που θα έχει την ικανότητα να με γυρίζει πίσω. Τότε που ήμασταν μαζί ,αγκαλιά στους στολισμένους δρόμους. Γελούσαμε, διασκεδάζαμε, ήμασταν ερωτευμένοι… Τουλάχιστον να μπορούσα να στα πω όλα αυτά, να μπορούσα να σου πω πόσο μου λείπεις, πόσο άδεια είναι η ζωή μου χωρίς εσένα. Το χαμόγελο σου, τη μεθυστική φωνή σου, τα μάτια σου, τη μυρωδιά σου…Ένα λεπτό ζητάω, τίποτε παραπάνω. Να σε αγκαλιάσω σφιχτά και θα καταλάβεις, στο υπόσχομαι. Θα καταλάβεις πως σε αγαπάω ακόμα και σε νοιάζομαι. Χαίρομαι τόσο πολύ που άκουσα τη φωνή σου μετά από τόσο καιρό. Αλήθεια. Όμως όταν το τηλέφωνο έκλεισε και εσύ έφυγες και πάλι ακόμα πιο μακριά μου δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τα δάκρυα που κύλησαν στο πρόσωπο μου βιαστικά. Εύχομαι να είναι τα καλύτερα Χριστούγεννα για σένα μάτια μου, ακόμη και μακριά μου, μιας και είναι η γιορτή σου. Και για μένα μην ανησυχείς. Θα σου δώσω ένα τρυφερό φιλί όταν θα κοιμάσαι για να σου ευχηθώ. Θα το νιώσεις το ξέρω, νιώθω και εγώ το άγγιγμα σου κάθε βράδυ. Μόνο που μετά γυρνώ σε μια ψεύτικη πραγματικότητα και εσύ φεύγεις…Μα σήμερα στο εγγυώμαι είσαι εδώ, μαζί μου, όπως την πρώτη μας φορά. Χρόνια πολλά, σ’ αγαπώ.