26.12.2014 | 01:25
Το προφανες
Εχεις μιλήσει στο τηλεφωνο για τις ευχές με τον ανθρωπο στον οποιο τα τελευταια χρόνια στεκεσαι διπλα του κερι αναμμενο - κι εκεινος οχι απλώς δεν το εχει εκτιμησει, αλλα το θεωρει δεδομενο οτι θα εισαι εκει - και σε εχει κανει αλλη μια φορα να νιωσεις σκουπιδι.Λιγο αργοτερα, σε κοινη παρεα, σε συστήνουν στο παιδι που εδω κ καιρό θελουν να σε γνωρισουν. Και που δεν είναι κακός, ισα ισα, είναι αρκετά ενδιαφερον.Το τι πρεπει να κανω ειναι προφανες. Αυτό που με τρωει ομως είναι αυτή η απογοητευση που ακολουθει τη διαπίστωση οτι τοσο καιρο ξοδευτηκα τζαμπα..
