4.1.2015 | 20:49
Απόγνωση!
Είχα εξαφανιστεί από την ζωή του για κάποιους δικούς μου λόγους. Κάναμε να ιδωθούμε έναν χρόνο. Δεν είχαμε σχέση, δεν είχαμε κάνει ποτέ τίποτα. Νιώθαμε όμως πράγματα ο ένας για τον άλλον. Μιλήσαμε πριν λίγες μέρες, βρεθήκαμε.. Του εξήγησα το γιατί εξαφανίστηκα (δεν υπάρχει λόγος να το αναφέρω), ισχυρίστηκε πως το είχε καταλάβει και για αυτό το σεβάστηκε αμέσως και μου είπε πως νιώθει και εκείνος πράγματα για εμένα. Η κουβέντα μας ήταν ειλικρινέστατη ή τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω. Τέλος πάντων, για πρώτη φορά μετά από αρκετά χρόνια παρόλο που το θέλαμε πολύ, ήρθαμε αρκετά κοντά. Δεν συνειδητοποίησε κανένας μας τι ακριβώς έγινε με την πρώτη και φυσικά πήραμε τον χρόνο μας. Μιλήσαμε μια φορά από τότε και έπειτα… Τον ψάχνω… Έχει κλειστό το κινητό του μια εβδομάδα τώρα, δεν μπορώ να τον βρω με κανέναν άλλον τρόπο και το μόνο που γνωρίζω είναι που μένει. Θέλω να τον ψάξω, θέλω να του μιλήσω αλλά δεν ξέρω… Η μόνη λύση είναι να πάω σπίτι του και να του μιλήσω. Από την άλλη… Είναι καλή ιδέα; Ειλικρινά έχω ανησυχήσει όντως πια! Είμαι εγώ ο λόγος που εξαφανίστηκε ή του συνέβη κάτι; Τι θα κάνατε;