Δεν έχεις χάσει τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου, ούτε καν 30 δεν είσαι! Πρώτα απ'όλα να βγεις από τη φάση που είσαι ψυχολογικά, γιατί ακόμα και να γνωρίσεις κάποιον στην κατάσταση που είσαι δε θα εξελιχθεί καλά πιθανότατα-το ξέρω γιατί το έχω πάθει. Γνωρίζεις κόσμο όταν είσαι καλά γιατί λάμπεις και τραβάς τους άλλους!Δεύτερον, ξεκίνα ένα νέο χόμπυ με άτομα του φύλου που σε ενδιαφέρει, μη ξεκινάς γιόγκα αν είσαι στρέιτ γιατί δε θα γνωρίσεις κόσμο εκεί! Εκτός αν θες να κάνεις γιόγκα για την ψυχική σου ηρεμία, άλλο αυτό.Ο άλλος τρόπος να γνωρίσεις κόσμο είναι εφαρμογές σαν το τίντερ. Είναι κυρίως για σεξ αλλά αμα θες απλά να φλερτάρεις χωρίς το άγχος ότι σε βλέπουν 5 φίλοι για να ξεκομπλάρεις λίγο είναι ό,τι πρέπει νομίζω.Όσο για το ότι δεν έχεις κάνει ποτέ σχέση, δεν είναι ανάγκη να το δηλώσεις στα πρώτα 5 λεπτά ενός ραντεβού, ούτε και αργότερα αν δε θες.Απάντα αόριστα! Ξέρεις πώς να συμπεριφέρεσαι σε ανθρώπους, και καλή επικοινωνία αρκεί για τα βασικά στην αρχή μιας σχέσης. Χαλαρά, χωρίς ταμπέλες και άγχος στην αρχή, για να απολαύσεις την εμπειρία, όποια και αν είναι αυτή. Θα μάθεις πράγματα για σενα και, αν αυτή η απόπειρα δε πάει καλά, την επομενη φορά θα ξέρεις καλύτερα! Αν πάει καλά, η εξήγηση που θα δώσεις στον άλλο όταν νιώσεις έτοιμη θα είναι αρκετή!Καλή τύχη! :)
12.1.2015 | 11:26
Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΩΡΙΣ ΝΟΗΜΑ
ΕΙΜΑΙ 28 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΑ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΔΕΝ ΖΩ,ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΩ.ΠΑΝΤΑ ΗΜΟΥΝ ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΗ ΣΤΗ ΣΧΟΛΗ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ.ΦΙΛΟΥΣ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΥΣ,ΕΒΓΑΙΝΑ ΕΛΑΧΙΣΤΑ,ΠΗΓΑΙΝΑ ΚΑΘΕ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ,ΗΜΟΥΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΑ ΟΤΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ.ΟΣΠΟΥ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΟΤΙ ΖΩ ΜΙΑ ΒΑΡΕΤΗ ΚΑΙ ΜΙΖΕΡΗ ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΕΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ.Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΡΩΤΙΚΗ ΜΟΥ ΖΩΗ ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ.ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ,ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΕΧΩ ΤΡΕΛΑΘΕΙ,ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ,ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΥΠΑΡΧΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝ ΟΤΙ ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΙΟ.ΑΡΧΙΚΑ ΔΕ ΜΕ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΓΙΑΤΙ ΗΜΟΥΝ ΜΙΚΡΗ,ΜΕΤΑ ΤΟ ΑΦΗΣΑ ΣΤΗΝ ΤΥΧΗ ΤΟΥ.ΓΝΩΡΙΖΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΝΔΙΕΦΕΡΕ ΜΟΝΟ ΤΟ ΣΕΞ.ΕΓΩ ΟΜΩΣ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΓΩΡΙΣΩ ΚΑΠΟΙΟΝ,ΝΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΕΥΘΩ ΤΡΕΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΕΘΩ.ΕΤΣΙ ΠΕΡΑΣΑΝ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ.ΜΑΛΛΟΝ ΘΕΩΡΗΣΑ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ.ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΕΣΤΕ ΜΟΥ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ,ΕΧΩ ΧΑΣΕΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ,ΕΧΩ ΑΠΕΛΠΙΣΤΕΙ,ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ,ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΩ ΤΟ ΠΡΩΙ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ.ΕΧΩ ΦΤΑΣΕΙ ΝΑ ΖΗΛΕΥΩ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ.ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΠΛΕΟΝ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΖΕΥΓΑΡΙΑ.ΕΤΣΙ ΘΑ ΖΗΣΩ ΑΠΟ ΔΩ ΚΑΙ ΠΕΡΑ;
1
