12.1.2015 | 20:53
Εξομολογηση
Γεια σας, ειμαι η Α. και θελω να μοιραστω μαζι σας καποιες σκεψεις. Ερωτευτηκα εναν τυπο. Πολυ. Ημασταν μαζι 2,5 χρονια. με πληγωσε σε βαθμο που επαιρνα αντικαταθλιπτικα και κατεληξα να σνιφαρω κοκα για να μπορεσω να επιβιωσω. Πλεον, ειμαι 27 ετων και εχω γινει σκληρη και ανελεητη. Φτιαχνομαι οταν κερατωνω, μου αρεσει να το παιζω σε διπλο ταμπλο. Θελω να τους ποναω οπως πονεσα και εγω τοτε. Καταφερα μεσα σε 2 χρονια απο τοτε που ξεπερασα την εξαρτηση με τα ναρκωτικα να παω με 30-40 αντρες πανω κατω. Νιωθω κενη. Μου αρεσει η μοναξια ομως μου αρεσει να βλεπω την αγωνια το φοβο και τον πονο στα ματια των αλλων. Οτι εβλεπα και στα δικα μου ματια πριν 5 χρονια..
