ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μετα απο μια βδομαδα αρχιζω να συνηθιζω στην ιδεα πως δεν ειμαστε πια "μαζι".Σχεδον σε ξεπερναω μπορω να πω.Επρεπε να μπει ενα τελος σε ολο αυτο αλλωστε αφου η σχεση μας δεν εβγαζε πουθενα.Εδω και 5 μηνες νιωθω πως ακουσα πολλα ψεματα και πως αντιμετωπισα συμπεριφορες απο μερια σου που δεν μου αξιζαν.Απο τη πρωτη στιγμη το ενστικτο μου μου φωναζε αλλα εγω εθελοτυφλουσα..Γιατι ποτε δεν εμπιστευομαστε το ενστικτο μας;Καπου διαβασα πως η πρωτη σκεψη που μας ερχεται στο μυαλο για το π.χ αν ο αλλος ψευδεται ειναι και η σωστη.Οχι οταν καθομαστε και το πολυσκεφτομαστε και κρινουμε καταστασεις.Ε λοιπον εγω παντα μεσα μου ηξερα οτι κατι δεν παει καλα.Αλλα επελεγα να ακουσω ενα ψεμα σου ακομη για να νιωσω ομορφα.Ακομη δεν εχω αποδειξεις οτι ισχυουν ολα αυτα που για τα οποια σε κατηγορω στο μυαλο μου,μα ειμαι απλα σιγουρη οτι ισχυουν.Γι'αυτο και σου ειπα τελος.Κι ας μη μαθω ποτε.Απλα η υποψια μου φτανει.Και σιγα μη τα παραδεχοσουν ποτε!