ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαι σχεδον 20 χρονων και εχω σχεση με ενα πολυ καλο παιδι εδω και 1,5 χρονο περιπου. Ειμαι πολυ διακριτικη σχετικα με τη σχεση μου στην οικογενεια μου, ιδιαιτερα στον πατερα μου, στον οποιο δεν εχω πει τιποτα λογω ελλειψης οικειοτητας (μεγα λαθος, το ξερω), ξερει καποια βασικα πραγματα απο τη μητερα μου. Γενικα η οικογενεια μου ειναι αρκετα αυστηρη σε θεματα σχεσεων, και επιπλεον εχω εναν μεγαλυτερο αδερφο ο οποιος δεν ειχε καποια σοβαρη σχεση και ειναι κατι πρωτογνωρο για αυτους, το καταλαβαινω απολυτα. Η μητερα μου εχει γνωρισει τον φιλο μου και τον συμπαθει παρα πολυ. Μια φορα στο τοσο (μηνα και παραπανω) κοιμαμαι σπιτι του. Ε αυτη τη μια φορα που θα παω, μου βγαινει η ψυχη πως θα της το πω. Φερνει τη συντελεια του κοσμου. Αρχιζει να αγχωνεται, και τι θα πω στον πατερα σου, και κατεβαζει μουτρα, λες και κανω κανενα εγκλημα. Καταλαβαινω οτι ειναι περιεργη η θεση της, αλλα ουτε ανηλικη ειμαι, ουτε υπερβολικη, πιστευω. Δε ξερω πως να το αντιμετωπισω, γιατι λατρευω να περναω τα βραδια με τον φιλο μου, ομως δε μπορω αυτο το αγχος και την αυστηροτητα χωρις λογο. Νιωθω οτι ειναι λαθος που ειμαι ερωτευμενη και θελω να κοιμομαστε μαζι μια στο τοσο. Καμια συμβουλη?