ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειμαστε φιλοι. Μ'αρεσει που ειμαστε φιλοι. Τουλαχιστον μ'αρεσε μεχρι τωρα. Λοιπον θα σας τα πω απ'την αρχη για να με πειτε και τη γνωμη σας. Ειχαμε βγει ένα βραδυ πολλα ατομα (πανω απο 20) μαζι εγω (κοπελα) κι αυτος. Εκει λοιπον που εγω χορευα και περνουσα καλα με την παρεα μου, τον ενιωθα να με κοιταει και οποτε τον κοιτουσα τον εβλεπα που με κοιτουσε και μου χαμογελουσε. Καποια στιγμη ηρθε και με επιασε και χορευαμε (ειχα την πλατη μου στο στερνο του) και τραγουδουσε στον λαιμο μου, με χαιδευε στα χερια και στη μεση και ειχε κολλησει πανω μου. Δεν εχει γινει κατι συνταρακτικο απο τοτε, απλως μιλαμε και βλεπομαστε καθε μερα σχεδον, μεχρι τωρα φιλικα, με υπονοουμενα μεσα σ'ολα. Και παρ'ολο που εγω μεχρι τωρα ηθελα να μεινουμε φιλοι, πλεον τον σκεφτομαι σχεδον συνεχεια. Τι να κανω, να του το δειξω και να ρισκαρω να καταστρεψω τη φιλια μου με εναν ανθρωπο που αγαπαω πολυ (γιατι ειναι φιλος μου και πραγματικα τον αγαπαω) αν δε νιωθει κι εκεινος το ιδιο, ή να κατσω τα αυγα μου και να περιμενω μηπως κανει εκεινος κατι;