4.2.2015 | 21:21
Ο πατέρας μου...
Ο πατέρας μου, παχύς, με προβλήματα υγείας και ψυχολογικά. Ένας ανεπρόκοπος. Απο αυτούς τους τύπους που μιλάς μαζί τους και αισθάνεσαι ότι έχει ήδη μειωθεί το IQ σου. Αποτυχημένος και αντιπρότυπο-πατέρα.Δεν με βοήθησε, δεν με στήριξε εκεί που έπρεπε. Τον κατηγορώ για πολλά. Αυτό που θέλω όμως πλέον, είναι την ησυχία μου. Να βρω και να ακολουθήσω το δικό μου μονοπάτι στη ζωή. Αλλά επιμένει, ισχυρογνώμων. Χωρίς επιχειρήματα, χωρίς στοιχεία, να μου υποδεικνύει τι πρέπει να κάνω. Λέει την άποψη του λες και είναι καμία διαφωτιστική αλήθεια. Λες και τον ρώτησε κανένας. Ευχαριστώ ρε πατέρα για την οικονομική βοήθεια, αλλά ως εκεί και μη μου τα πρίζεις. Απέτυχες σε τόσα, όμως έχεις το θράσος να λες να μου βρεις πουτάνα να γαμήσω διότι είμαι αγάμητος όπως πιστεύεις, λες και σου έδωσα το δικαίωμα. Δεν με βοήθησες σε άλλα τόσα, αλλά στην εύρεση πουτάνας σχίζεις! Ρε ντρέπομαι για σένα.