ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε λιγες μερες θα συναντησω εναν αντρα που καποτε ημουν τρελα ερωτευμενη μαζι του,κολλημα και απωθημενο.6 χρονια εχω να τον δω αλλα η σκεψη μου ηταν παντα μαζι του.Αραγε πως θα νιωσω;Θα χει αλλαξει;Εχω αλλαξει κι εγω αλλωστε απο τοτε..Νιωθω τετοια προσμονη,δεν ξερω πως να αντιδρασω οταν τον δω.Κι αν τον ερωτευτω ξανα;Αν ...αν.Πολλα αν που με φοβιζουν αλλα συγχρωνως με εξιταρουν για το αγνωστο.Ανατριχιαζω και μονο στην ιδεα οτι θα τον συναντησω,θα μυρισω ξανα το αρωμα του,το δερμα του...Θα δω και παλι τα γκριζογαλανα ματια του που καποτε αφιαιρωνα ωρες ολοκληρες να ονειρευομαι.Καποτε με πληγωνε η αδιαφορια του αλλα εν τελει μου εκανε καλο αυτη η εμπειρια,εγινα πιο δυνατη και προχωρησα σστη ζωη μου.Γιατι αυτος ο ανθρωπος με τραβουσε σα μαγνητης..Ποσο δυσκολο,ποσο ομορφο που θα τον δω ,θα μαθω για τη ζωη του,θα του πω για τη δικη μου και οσα εχω ζησει τα τελευταια χρονια(4 διαφορετικες πολεις,ταξιδια,δουλεια).Χαθηκαμε.Αλλα κατι πρεπει να σημαινει το γεγονος οτι ακομη θελουμε και οι δυο να κρατησουμε μια επαφη.Μηπως ειναι ο μεγαλος μου ερωτας τελικα;το αλλο μου μισο;Ισως να νιωθει το ιδιο..