ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν τον εχω ψαξει εδω και καποιες μερες..αρχιζει να σβηνει η φλογα επιτελους.Συνειδητοποιω πως με κουρασε αυτη η κατασταση που εζησα μαζι του.Εχω να θυμαμαι και ομορφες στιγμες αλλα οι περισσοτερες ηταν στιγμες αγωνιας και αυτοκριτικης.Τωρα πια ελπιζω στο νεο,στο αγνωστο..Να μου φερει κατι ομορφο μα και μοναδικο.Δεν θελω τα ιδια,η αλλαγη πρεπει να γινει τωρα οσο κι αν φανταζει βουνο.Μονο περιμενω.Εκεινη τη μερα δεν επρεπε να του δειξω οτι τον σκεφτομαι.Μετανιωνω ειλικρινα μα ο χρονος δεν γυριζει πισω.Ισως και να ηταν καλυτερα ετσι για να φτασει ο πονος μου στο μεγιστο,να με ταρακουνησει και να καταλαβω τι αξιζει τελικα και τι οχι.Τωρα νομιζω πως ξερω.Το παλευω μεσα μου