8.2.2015 | 05:12
:'(
Δεν ξερω τι ειναι καλυτερο για μενα πλεον και εχω πατησει τα τριαντα προπολλου.Καθε μερα που περναει ειναι σαν να μην ζω για μενα,προσπαθω για μενα και ολο κανω πισω στα θελω μου φοβουμενη την δυσαρεσκεια των γονιων μου του συντροφους μου.Εχω χασει το ενα τριτο της ζωη μου,πριν λιγα χρονια το καταλαβα και εξακολουθω να μην διεκδικω την ζωη μου,ΓΙΑΤΙ;Καποτε μου ειπε ενας καθηγητης μου δεν σε φοβαμαι εσενα θα τα καταφερεις στην ζωη,αρχισα να κανω τρελα σεναρια,οτι τον πιστεψα τοτε και οτι ειχε χαραχθει στο πισω μερος του ξεροκεφαλου μου και οτι αυτος φταιει που με εκανε να ηφυσηχαστω.Το μυαλο μου ειναι ενα τσικ πριν την τρελα παντως και δεν ξερω τι εκανα λαθος σ'αυτην την ζωη.
