10.2.2015 | 02:01
ΑΜΣ
Σήμερα μετά από καιρό είδα δυο φίλες. Η Θ και η Μ.Τις αγκάλιασα και δεν ήθελα να τις αφήσω. Εδώ δεν έχεις από πού να κρατηθείς.Συγκινήθηκα. Γέμισε το στήθος αναμνήσεις. Από όλα τα σκαλοπάτια που ανεβήκαμε μαζί.Τα κομμάτια που αφήσαμε. Για αυτά που νιώσαμε. Τα γέλια και τα χαμόγελα και τις φωτιές μιας ξεθωριασμένης εφηβείας που παρακαλάμε να έρθει πάλι.Τους γκόμενους που αγαπήσαμε, λατρέψαμε και πνίξαμε σε ποτήρια με καφέ και άπειρο αλκοόλ. ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΕΝΑ ΤΣΙΓΑΡΟ …Να νομίζεις ότι έχεις καταλάβει το νόημα της ζωής… Στα 20 περίπου χρόνια που είχες υπάρξει μέχρι τότε.Τότε χορεύαμε και νομίζαμε ότι η ζωή θα είναι έτσι για πάντα.Και τώρα …. Τι θα γίνει?Υποτίθεται ότι όλα είναι καλά. Όμως κάτι λείπει. Ξέρω τι είναι… Και είναι σκληρο!Αλλά είναι μακριά. Αφήνεις την καρδιά εκεί και πας…ΤΑΛΑΙΠΑ!
