ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

την εβγαλα στο σαλονι. Απο το πρωι κοιτουσα το χιονι απο τη τζαμαρια, επινα καφε και διαβαζα. Δινουμε μαθημα μεθαυριο και οι δυο, και δε μπορουμε να βρεθουμε. Το μεσημερι ημουν ετοιμη να ντυθω, να παρω το κεικ που σου φυλαξα απο χτες, να παρω το πρωτο λεωφορειο, να σου αγορασω ζεστο καφε και να στα φερω σπιτι σου με ενα φιλι. Και να φυγω. Οπως ειχες κανει κ εσυ για μενα πριν 2 εξεταστικες. Αλλα δεν ηθελα να σε αποσπασω. Γιατι ηξερα οτι αμα εκανα ολο αυτο το δρομο για σενα δε θα με αφηνες να φυγω τοσο γρηγορα. Και ηθελα να διαβασεις. Και ακομα εδω ειμαι, διπλα στη τζαμαρια. Εδω και καμια ωρα κοιταζω το χιονι, οτι μπορω να δω πια, στο σημειο που φωτιζει η λαμπα του δρομου. Και δεν εχω σταματησει να σε σκεφτομαι. Και ποσο ομορφα θα ηταν να σε εβλεπα εστω για λιγο, να καναμε μια βολτα στο δρομο, η να πιναμε μαζι εκεινον τον καφε. Αλλα δεν πειραζει. Οι εξεταστικες πανε και ερχονται, εγω ομως θα ειμαι παντα εδω για σενα. Και οταν θα ξαναχιονισει θα φροντισω να ειμαστε μαζι.