ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πανε δυο μηνες που εχουμε να μιλησουμε, να επικοινωνησουμε με οποιονδηποτε τροπο.Εχουν γινει τοσα στη ζωη μου, φανταζομαι και στη δικη σου. Πηρες την αποφαση να παψουμε να ειμαστε μαζι και σου ειπα πως τη σεβομαι.Πονεσα και ποναω πολυ, οτι κι αν κανω για να παψω. Μου λειπεις, μου λειπει το χαμογελο σου, η γλυκα σου, η αυρα σου, η φωνη σου, ολα σου μου λειπουν.Εστω κι αν αυτα που μου εδινες ηταν λιγα, εστω κι αν οι ωρες μας ηταν μετρημενες, εστω κι αν μελλον δεν ηθελες τελικα να υπαρχει, ασχετα με το τι ελεγες κατα καιρους.Προσπαθω να μαζεψω τα κομματια μου και να συνεχισω. Και το καταφερνω κατα διαστηματα.Αλλα αυτες τις μερες, νυχτες και μερες, η μορφη σου ειναι μεσα στα ματια μου και με κανει να σε θελω σαν τρελος. Ξερω πως δεν θα ξαναγυρισεις, αλλωστε δεν εχεις να μου δωσεις αυτο που ζηταω, δεν θελησες ποτε να το κανεις, αλλα μου λειπουν τα ονειρα γαμωτο μου που εκανα για μας.Νασαι καλα και να προσεχεις.