ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έκανα αυτό το τραγικό αλλά και συνηθισμένο για το δικό μου περιβάλλον λάθος και δόθηκα στην σχέση μου ολοκληρωτικά!! Κι όταν λέω ολοκληρωτικά εννοώ σπίτι, νοικοκυριό όσο μπορώ και θέλω γιατί είμαι και 22 χρονών, βόλτα με φίλες μόνο κορίτσια εννοείται με χρονόμετρο στο on μη τυχόν και περάσω καλά στο απρόοπτο και αργήσω να γυρίσω σπίτι, πέρα πολλούς φίλους που ήταν το χειρότερο και όλα αυτά γιατί εγώ μπήκα στο τρυπάκι για δικούς μου λόγους να αποδείξω πράγματα σε κάποιον π μόλις κατάλαβε πόσο πίσω μπορώ να κάνω, το εκμεταλλεύτηκε. Με πάτησε μια, είδε ότι αντέχω, με πάτησε δεύτερη, είδε ότι το προσπερνάω χωρίς να του ψήνω το ψάρι στα χείλη, ε του έγινε συνήθεια του ανθρώπου!! Και τώρα που εγώ ξύπνησα κ σιχάθηκα την μιζέρια αυτή, αυτός έχει πλέον στο μυαλό του την εικόνα που εγώ άθελα μου του έδινα για μένα, εφόσον νόμιζα ότι με το να πηγαίνω με τα νερά του ήταν αυτό που έπρεπε να κάνω. Τελικά το μόνο που κατάφερα είναι να τον κάνω μάγκα και να του δώσω τη σιγουριά ότι στο σπίτι έχει την γκόμενα που θα του κάνει όλα τα χατίρια και που θα τον συγχωρέσει ότι π@π@ρι@ και να κάνει (...περίπου...!!) Και τώρα μετά από πολλές κουβέντες μαζί του και με τους δικούς μου ανθρώπους(που λιγόστεψαν αφότου μπήκα σ' αυτή τη σχέση φυσικά) έρχομαι στο ερώτημα μου: Όταν έχεις κάποιον δεδομένο κ μετά από σχέση συμβίωσης 2 χρόνων, γίνεται να αλλάξεις γνώμη γι' αυτόν? Ισχύει η θεωρία ότι θέλει ένα γερό μπαμ για να έρθουν όλα τούμπα ή είναι καταδικασμένο να τον βλέπεις πάντα όπως τώρα?