ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν λίγους μήνες είχα σχέση με ένα παιδί λίγο μεγαλύτερο μου.Καμία σπουδαία διαφορά ηλικίας και καλό παιδί.Το είχα πεί στη κολλητή μου και αμέσως έφερε τις αντιρρήσεις της.Εντάξει φίλη είναι θέλει το καλό μου αλλά όποτε μιλούσα γι αυτόν σε εκείνη εκείνη απλά απαξιούσε ενώ ήθελε πάντα εγω να ακούω τα δικά της.Σύνέχεια μου λέει τα ίδια και τα ίδια και εγω την ακούω γιατι απλα έτσι είναι οι φιλίες.αλλα το θέμα είναι πως όταν χώρισα μαζί του για διάφορους λόγους εκείνη ούτε που ασχολήθηκε να με ρωτήσει το γιατί.Δεν τον είχε γνωρίσει κάν.Απλά μου πετάει ακομη σπόντες και καλά για πλάκα,πως εγω συμπεριφέρθηκα σαν πόρνη που προχώρησα μαζί του και τον χώρισα τόσο εύκολα,χωρίς να εχω κανένα συναίσθημα,πως εγω δεν δένομαι με κανέναν.Το πόσο πόνεσα και στενοχωρήθηκα μόνο εγω το ξέρω γιατι η συμπεριφορά της με έκανε να μην θέλω να της λεω τιποτα πια.Ακομα και τωρα μετα από τόσους μήνες που εγω δεν θέλω να το σκέφτομαι σε κάθε ευκαιρία βρίσκει κάτι να πεί.και ακομα και τωρα δεν την εχω ακούσει να μου πει ένα ''εισαι καλα μετα από όλα αυτά?''τιποτα.και εγω λοιπον εχω θυμωνει πολύ μαζι της.Γιατι αυτή η συμπεριφορα μου λετε??και μου το παίζει τόσο ευαίσθητη και εύθραυστη.Επειδή ερωτευτηκα και προχώρησα με κάποιον είναι σαν να μου είπε ότι έχασα και την αξιοπρέπεια μου.Μόνο άμεσα δεν μου το εχει πει.Γιατι όλα αυτά??