21.2.2015 | 21:22
Κρίμα
Που δεν μ αγάπησες...κρίμα... και για μένα και για σένα...θα περνούσαμε όμορφα να ξέρεις...θα σε έκανα να γελάς..ήθελα να πονάω αντί για σένα...να κλαίω αντί για σένα...να αρρωσταίνω αντί για σένα...να πεθαίνω αντί για σένα..να ξέρεις πάντως ότι έστω μια φορά στη ζωή σου αγαπήθηκες...πολύ...καθαρά...πεντακάθαρα...χωρίς ανταλλάγματα..χωρίς δεύτερες σκέψεις...γι αυτό που είσαι...κι ας είσαι νευρικός και οξύθυμος και εγωιστής..κι ας θέλεις πάντα να γίνεται το δικό σου...κι ας απαιτείς...κι ας φωνάζεις...κ ας μην λες όμορφα λόγια...κι ας μην κάνεις πίσω...όλα τα άντεχα...όλα....αρκεί να μ αγαπούσες...κι εγώ μαζί σου..όπου κι αν ήσουν.. και σε ένα χαρτόκουτο στο πεζοδρόμιο...και χωρίς δεύτερο ρούχο...εγώ εκεί..μαζί σου...όλα μαζί...ήθελα να παλέψω μαζί σου για τη ζωή..ήθελα να μοχθήσω μαζί σου στη ζωή..ήθελα να γελάμε και να κλαίμε μαζί...να φτιάξουμε κάτι..μαζί...ήθελα και τις χαρές και τις λύπες...ολα ...μαζί..μαζί σου..ήθελα να περάσουμε μαζί τη ζωή...αρκεί να με αγαπούσες....μόνο να με αγαπούσες...το να είμαστε μαζί να είναι το σημαντικότερο και για τους δυο μας...τίποτα άλλο δεν ήθελα πέρα απο την ανάγκη σου για μένα...να με έχεις ανάγκη επειδή με αγαπάς...αυτό και θα με είχες για πάντα..γιατί έτσι έχω μάθει να αγαπώ...γιατί έτσι θέλω να αγαπώ...