ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω υποστεί τόση ψυχολογική καταπίεση που πλέον φοβάμαι να μιλήσω. Οτι κι αν λέω του φαίνεται ανοησία οπότε με τον καιρο σταμάτησα να του μιλάω. Ειμαι ολη τη μερα μονη με το παιδι στο σπίτι. Σταμάτησε να θελει να ερθει σε επαφή μαζι μου γιατι με βλέπει ως κατι ιερό (!!!) απαιτει να κοιμάμαι στο δωμάτιο του παιδιου γιατι φοβάται μήπως πάθει κατι. Ειναι σχεδον καθε βράδυ για ποτο γιατι ειναι λεει υποχρεωτικό. Ετσι τον γνώρισα λεει και πρεπει να το δέχομαι. Βαρέθηκα να ειναι μονη και να παλεύω να κρατησω εναν άντρα που τον βλέπω πεντε λεπτα καθε μερα. Αν πει σε μια κοπελα πως με την γυναικα του εχει προβλημα επικοινωνίας, έχουν χάσει καθε επαφη και έχουν και σεξ. προβλημα θα λεει την αληθεια, ετσι δεν ειναι; Και η κοπελα ισως να παρασυρθεί γιατι όντως φαίνεται πως υπαρχουν πολλα προβληματα. Ισως να μην νιώσει καν τύψεις, ισως...ισως.. Ισως... Κάπως ετσι γινεται η απιστία φίλοι μου. Θα με απατησει και το κακο ειναι πως δεν με νοιάζει.