ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μερα με την μερα. Ολα με πνιγουν οικογενεια, σχολη, φιλοι... Ατομα που τα θεωρουσα κολλητους μου με πνιγουν μονο που στεκονται διπλα μου, εκει που τους περιμενα και για καιρο δεν ερχονταν. Κοιταω το κινητο μου και αγχωνομαι μηπως με πηρε καποιος τηλεφωνο και πρεπει να τον παρω πισω. Στιγμες που ειμαι καπως καλα φτιαχνω μικροπραγματα γυρω μου γιατι ξερω οτι σε λιγο δεν θα ειμαι και θα σπασουν τα νευρα μου. Μπορει να κλαψω για χαζομαρες οπως για το οτι βρεχει εξω. Χθες εβαλλα τα κλαμματα γιατι εψαχνα τα κλειδια μου και δεν τα εβρισκα. Δεν θελω κανεις να ασχολειται μαζι μου, γιατι οταν το ηθελα κανενας δεν νοιαζοταν. Δεν θελω να μιλησω σε κανεναν. Δεν εχει νοημα.