28.2.2015 | 00:10
Ένα ευχαριστώ
στο παιδί που με σήκωσε στα χέρια του και με τράβηξε έξω από το λεωφορείο μία ημέρα με απεργία που από την πολυκοσμία παραλίγο να με ποδοπατήσουν. Στην κυρία στο ζαχαροπλαστείο που μου πρότεινε κάτι διαφορετικό από αυτό που επέλεξα γιατί ήταν πιο φρέσκο. Στην κοπέλα που μου έδωσε τη θέση της στο λεωφορείο γιατί ήμουν φορτωμένη με 3-4 τόμους στα χέρια. Στο παιδί που μου έπιασε κουβέντα καθώς ανεβαίναμε προς τη σχολή, απλά και μόνο για να γνωρίσει έναν νέο άνθρωπο. Σε όλους εκείνους που μου κάνουν τη ζωή λίγο πιο εύκολη, λίγο πιο υποφερτή, λίγο πιο ανθρώπινη. Να χαμογελάτε κάθε μέρα, κάθε λεπτό. Ακόμα και ο πιο στριφνός άνθρωπος μπορεί να έχει ανάγκη από μια μικρή πράξη καλοσύνης για να αλλάξει.