1.3.2015 | 02:24
Τα φώτα σας παρακαλώ.
Μιλάτε με κάποιον, τον θαυμάζετε για την καλλιέργεια και την ευφράδεια λόγου του, γοητεύεστε απ' την ευγένεια του, η καλοσύνη και η εργατικότητα του σας κόβουν τη μιλιά. Με άλλα λόγια, παθαίνετε την πλάκα της ζωής σας με το πνεύμα του, τον έχετε θεοποιήσει (λογικότατα). Ενώ έχετε ανταλλάξει κουβέντες σε φιλικά πλαίσια, σας έχει γίνει εμμονή, προσπαθείτε να σκαρφιστείτε μια αφορμή για να ξανά μιλήσετε με αυτο τον δυσεύρετο πλάσμα, να τον γνωρίσετε καλύτερα, να σας γνωρίσει κι αυτός, να μαθει από τι σας έσωσε και το πόσα συναισθήματα σας προξενεί η παρουσία του...Πώς αρχίζει η κουβέντα; Όταν πια αποφασίζετε ότι πρέπει να πάρετε τη κατάσταση στα χέρια σας, ποιο είναι το πρώτο μήνυμα; Σας παρακαλώ, πείτε μου γιατί δεν ξέρω πως ν'αρχίσω. Και το τελευταίο πράγμα που θέλω τώρα είναι να τον τρομάξω.