ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

έχουν περάσει τρεις ολοκληροι μήνες απο τότε που χωρίσαμε..Σε βλέπω κάθε μέρα... είμαστε στην ιδια παρέα αλλωστε και ο πολιτισμός είναι κάτι που επιβάλλεται..Ομως νιωθω ακόμα το φλογερό σου βλέμμα...το βλέπω με θές και με νοιαζεσαι αλλά δεν θα κάνεις κάτι για αυτό..Γιατι Αγάπη μου ( μονο εν αγνοια σου σε λέω ετσι) είσαι ενας δειλός και ανωριμος εικοσαχρονος και εγώ μια εξίσου ανωριμη και εγωιστρια συνομιληκη σου Και αυτο που αισθανόμαστε επρεπε να το ζούμε σε αλλη χρονική στιγμη...Χτες ολο το βραδυ και το ξημερωμα με κοιταγες..εγω δεν σου εδινα σημασια..υποκρινομουν την ανετη την κεφατη την χαρουμενη..επεσε η διαθεση σου.. ησουν στα πατωματα.. βγηκες απο το μαγαζι ο φιλος σου προσπαθουσε να σε κάνει χαρουμενο αλλα εσυ εκει...επελεξες την δυστυχία σου όπως τότε...πριν τρεις μηνες.Δεν με διεκδικησες δεν με αρπαξες να με φιλησεις..να με σωσεις απο την κατηφορα που εχω πάρει..Και ναι δεν χορεψα μαζί σου όπως ηθελες χτες όταν με πλησιασες να μου μιλήσεις.. και όχι δεν σε κοιταζα όταν με κοιταγες αλλα όταν εριχνες το βλεμμα στο πάτωμα.. και ναι όταν με καρφωνες με τα ματια σου γελαγα πιο δυνατα απο ότι ενιωθε η καρδια μου μην τυχον και υποψιαστείς πως σαγαπάω με όλη την δυναμη της καρδιας μου. Ειμαστε αξιοι της μοίρας μας...και μπραβο μας!