2.3.2015 | 02:41
All the way...
Σε αγαπάω σαν μάνα, σαν αδερφός, σαν πατέρας, σαν φίλος και σαν εραστής... Αυτό ειναι αγάπη... ΤΑ δίνω όλα. Είμαι διατεθημένος να θυσιάσω το είναι μου.... Όταν κοιμόσουν στο νοσοκομείο και μετά, στο σπίτι άγγιζα την καρδιά σου και το σώμα σου και παρακαλούσα με έναν μαγικό τρόπο να πάρω αυτην την άτιμη ασθένεια απο πάνω σου... Είσαι μια παιική ευαίσθητη και άγια ψυχή στο σώμα ενός γίγαντα... Ένα αντράκι που του αξίζει ο κόσμος... Η δύναμη που μου έδινες με το χαμόγελο σου με έκανε να βλέπω τα πράγματα θετικά... Με ρωτούσαν οι γύρω μας, πως αντέχω κι εγώ απλά τους κοιτούσα με ερωτηματικα και απαντούσα πως δεν κάνω τίποτα το συγκλονηστικό παρα μόνο να ειμαι δίπλα σε αυτον που αγαπάω και να τον φροντίζω... Είναι σπάνιο αυτο που έχουμε γι'αυτο αντιδρούν έτσι... Απο δω και στο εξής όλα έχουν αλλάξει... Όλα. Βλέπω θετικά γιατί εσύ με έμαθες να αντιμετωπίζω έτσι την κάθε κατάσταση... Ήμαστε παράδειγμα οτι όλα ταμυθηστορήματα και όλες οι Αμερικανιές υπάρχουν με ένα κάφρικο τρόπο που προκαλούμε γέλιο στους φίλους μας... Ψυχή μου, δεν υπάρχουν λόγι ανα περιγράψ αυτά που νιώθω για σένα... Θα γράφω μέρες... Το μόνο που θέλω απ την ζωή και θα το ζητήσω και απ το Τζίνι τρεις φορές ειναι να είσαι εσύ καλά... Καλυνήχτα βασιλιά μου, θα είσαι πάντα το λιονταράκι μου ....