2.3.2015 | 04:26
!
Μυαλό : 21 , δικο μου διαμερισμα ,καλους φιλους , εναν αντρα να μαγαπαει γιαυτο που ειμαι , μια νορμαλ δουλεια ισα για να μπορω να ζησω αξιοπρεπεστατα, εκδρομες,ταξιδια,γυμναστηρια,μουσικες ,βιβλια,βολτες ,παραλιες,μπυρες Πραγματικοτητα : 21, σπιτι με αυστηρους γονεις αρα και κανονες,μια φιλη απο συνηθεια,ενα τεραστιο κενο,καταθλιψη,3721618 συνεντευξεις ολων των ειδων που ολες με κρινουν ως ανεπαρκη για οτιδηποτε, κρεβατι καναπες το μεγαλυτερο μου ταξιδι....,κανενα τραγουδι δεν ειναι πια αρκετα λυπητερο,και κανενα βιβλιο αρκετα ''ταξιδιαρικο'',λεφτα ουτε για τσιχλες.Υπαρχουν μερες που δεν θελω να σηκωθω απο το κρεβατι καθομαι και κοιταω το ταβανι για ωρες,ειμαι λιγο σαικο μαλλον.Τα βραδια αποφευγω να πεσω νωρις για υπνο γιατι με πνιγουν οι σκεψεις...νομιζω πως εχω αρχισει και τρελαινομαι.Ολοι πιστευαν σε μενα ημουν η εξυπνοτερη σε ολο το σοι σιγουρα κατι θα καταφερνα στην ζωη μου....ναι καταφερα να τους δικαιωσω ολους εγινα ενα τιποτα,ενα ανθρωπακι γεματο φοβιες και ανασφαλειες.......ολοι προχωρανε την ζωη τους και εγω εχω σαστισει,δεν μπορω να κανω ουτε ενα βημα. Το χειροτερο ολο ειναι το βλεμμα ολων οταν μου μιλανε(συγγενεις ''φιλοι'' γονεις) αυτο το δηθεν παρηγορητικο αλλα ψευτικο γεματο λυπηση υφος...ΣΥΓΝΩΜΗ ΕΑΥΤΕ ΜΟΥ ΠΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΝΤΗΣΑ ΕΤΣΙ...ισως αν σε αγαπουσα λιγο ολα να ηταν διαφορετικα.υ.γ ΜΥΑΛΟ..ΑΠΛΑ ΓΑΜΙΕΣΑΙ!