ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σαν άτομο είμαι κλειστός χαρακτήρας αλλά για αρκετά χρόνια κάνω παρέα με 2-3 φίλες, κοντινές, δεν ξέρω αν είναι κολλητές (αλήθεια; αυτό πως το καταλαβαίνει κανείς;).Anyway, Οι δύο απο αυτές, με καταπίεζουν, με πνίγουν, συνέχεια μιλάμε είτε στο τηλέφωνο είτε στο facebook. Τα κινητά θα πάρουν φωτιά όπως και το facebook. Είναι καλές, δεν λέω. Πάντα, μα πάντα, μου προτείνουν να συμμετάσχω σε οτιδίποτε κάνουν, οπουδίποτε κι αν πάνε. Δεν έχω επικοινωνήσει για μια μέρα, να και 10 μηνυματα και άλλες τόσες κλήσεις, και που είμαι κτλ κτλ. Γενικά αυτές δεν βάζουν γλώσσα μέσα τους. Έχω μείνει μαζί τους από "αδιέξοδο" δηλ ενώ έχουμε βγει έξω βράδυ, το σπίτι μου είναι μακρια οπότε για να μην παίρνω ταξί ή και να μην είμαι μόνη μου, μου προτείνουν πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις να μένω σπίτι τους (συγκατοικούν αυτές οι δύο). Ε, και δέχομαι. Η πρώτη νύχτα κυλάει μια χαρά, η επόμενη μέρα είναι οκ, η δεύτερη νύχτα κουτσά στραβά. Την επόμενη μέρα, να τους λέω, ότι "φευγω τώρα" και οι άλλες "όχι, μείνε αλλό ένα βράδυ", ξανά εγώ "οχι, δεν θέλω" και πάει λέγοντας. Μέχρι που με πειθουν και μένω αλλη μία νύχτα. Ε, ντάξει δενάντεξα άλλο και την τρίτη μέρα, τους λέω "ΘΑ ΦΥΓΩ"! Και να με ρωτάνε γιατί θέλω να φύγω, και τι θα κάνω μόνη μου σπίτι κτλ. Και φυσικά τους λέω την αλήθεια. Ότι δεν μπορώ, θέλω να μείνω μόνη μου, χρειάζομαι το χώρο μου κτλ κτλ (πραγματικά αισθανόμουν οτι πνιγόμουν) Και πάλι αυτό δεν το καταλαβαίνουν το "θελω να μείνω μόνη μου".Για να είμαι ειλικρηνής σαν οικοδέσποινες είναι πολύ καλές και γενικά τους αρέσει να φιλοξενούν κόσμο. Κάθε πρωί μου έφτιαχναν πρωινό και μου το έφερναν στο κρεβάτι :). Το αρνητικό θα ήταν ίσως ότι είναι λίγο ακατάστατες. Σίγουρα όμως δεν θα μπορούσα να συγκατοικήσω μαζί τους. Ελπίζω καμιά μέρα έτσι όπως είναι η κατάσταση να μην αναγκαστώ.Τέλος πάντων, μετά απο μεγάλο αγώνα κατάφερα να φύγω απο το σπίτι τους. Και επιτέλους φτάνω στο δικό μου σπίτι, με την ησυχία μου και την ηρεμία μου, η απόλυτη χαλάρωση. Απορώ πώς άντεξα τόσες μέρες σπίτι τους.ΥΓ 1: Αναρωτιέμαι τελικά, είμαι καλή φίλη ή εγώ δεν τις εκτιμάω;ΥΓ 2: Που να είχα και σύντροφο 24/7, εδώ δεν αντέχω τις φίλες μου. Στο τρελοκομείο θα είχα παει.Δεν αντέχω να είμαι συνέχεια γύρω απο ανθρώπους (ή μήπως απο τους ίδιους ανθρώπους;). Μου αρέσει η μοναξιά μου, την αγαπώ και περνάω πολλές ώρες μαζί της. Μερικές φορές, σκέφτομαι αν θα γνωρίσω κάποιο άτομο, θα μου "ταράξει" την ηρεμία μου. Τελικά μήπως εγώ έχω πρόβλημα;