3.3.2015 | 09:53
Τα όνειρα που έκανα και η ζωή που ζω. (αυτό να βάλετε)
Στα 16, είπα στη μητέρα μου"Μαμά, εγώ θα μεγαλώσω, θα βγάλω λεφτά και θα μας πάρω σπίτι. Στον έναν όροφο θα μένω εγώ, στον άλλο εσύ και στον τρίτο ο αδερφός μου."Γέλασε.Στα 24, ξαναείπα"Μαμά, πρέπει να βρω δεύτερη δουλειά. Θα μας κόψουν το ρεύμα. Και άσε τα ψώνια, θα πάω εγώ σουπερμάρκετ. Ντάξει μη τρελένεσαι με το νερό, είναι λίγο θα το πληρώσουμε. Τι; Τέλειωσαν τα μακαρόνια; Αμαν ρε μαμά, ζούμε και με ρύζι"Στα 35 θα ήθελα να της πως"Μαμά, πήγα το παιδί σινεμά σήμερα. Ναι, είναι καλά και ο Ψ. Την Κυριακή θα φάμε όλοι μαζί, έλα και εσύ"
