ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε ξέρω περίπου τέσσερα χρόνια θυμάσαι? Την καφετέρια που κυριολεκτικά είχαμε λιώσει κοιτάζοντας ο ένας τον άλλο, εκείνη τη πρώτη φορά που σε είδα..κάπου τον Μάρτιο. Ναι, και τώρα Μάρτιος είναι, τέσσερα χρόνια μετά. Τότε φοβόμουν γιατί τα χρόνια που μας χώριζαν δεν ήταν λίγα, ήμουν πολύ μικρή, 15 χρονών και εσύ μόλις είχες τελειώσει τις σπουδές σου. Δεν ήξερα τίποτα για εσένα, ούτε το όνομα σου δεν είχα ακούσει αλλά παρ'όλα αυτά είχες κάτι πολύ οικείο στο βλέμμα σου, μου θύμιζες κάτι αλλά δεν ήξερα τι Μας πήρε τέσσερις μήνες να γνωριστούμε θυμάσαι? Είχε φτάσει πια καλοκαίρι μέχρι που έμαθα το όνομα σου! Το δεύτερο πράγμα που θυμάμαι έντονα από εσένα, εκτός από το διαπεραστικό σου βλέμμα είναι μια μοβ ζακέτα που φόραγες, σου πήγαινε πολύ να ξέρεις!Πέρασε καιρός πήγες στρατό, βγήκαμε κάποιες φορές και διατηρούσαμε σταθερή επικοινωνία αλλά ποτέ κανείς δεν είχε πει ή κάνει κάτι που να φανερώνει ενδιαφέρον. Τελείωσα το σχολείο και εγώ καλέ μου, μπήκα στο πανεπιστήμιο και πάλι μετά από καιρό βγήκαμε και την επόμενη εβδομάδα ξαναβγήκαμε ώσπου ενηλικιώθηκα και εγώ! Θυμάμαι το βλέμμα σου όταν κατέβηκες από το αυτοκίνητο για να με δεις όπως θυμάμαι και την υπομονή που έκανα οι φίλες μου κάθε φορά που τις ρώταγα "Σας έχω πει πόσο όμορφος είναι? " Ή "Σας έχω πει πόσο ωραία οδηγάει? ".Οι δύο πρώτες εβδομάδες μαζί σου? Δεν ξέρω καν πως περιγράφεται με λέξεις αυτό που ένιωθα, αυτό που νιώθω ακόμα . Κάπου στον δεύτερο μήνα χάθηκες χωρίς λόγο , χωρίς να έχει γίνει κάτι , απλά χάθηκες και νόμιζα τελείωσε έπεισα τον εαυτό μου ότι τελείωσε όμως όχι . Συνεχίζω να σε βλέπω περιστασιακά, δεν ξέρεις πως πονάει, να έχεις κάτι υπό όρους, να το αγγίζεις και εκεί που νομίζεις ότι γίνεται δικό σου και να απομακρύνεται πάλι. Μία ουτοπία είσαι, όσο σε πλησιάζω φεύγεις και όταν το παίρνω απόφαση ότι δεν είσαι πια εδώ γυρνάς ξανά. Από τους πιο καλούς χαρακτήρες που έχω γνωρίσει, τους πιο καλόκαρδους ανθρώπους! Μακάρι κάποια στιγμή να καταλάβεις πως μπορώ να κάνω τα πάντα για εσένα και ας είμαι μικρή και ας φύγεις το Σεπτέμβρη και ας θες την αυτονομία σου. Πονάει να μη σε έχω έχοντας σε, πονάει πιο πολύ από οτιδήποτε άλλο! Να προσέχεις και να χαμογελάς γιατί έχεις το πιο όμορφο χαμόγελο! Θα μου λείπεις, μέχρι την επόμενη φορά......