ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Παρόλο που είμαι μικρή-26-έχω κουραστεί απίστευτα!Βαρέθηκα την καθημερινότητα,τα πρέπει,τους γονείς μου,τις φίλες μου,την σχέση μου,την part time δουλεία μου..Όχι επειδή είναι χάλια,αντικειμενικά να το δεις δεν έχω μια να περάσω αλλά έχω ανθρώπους να με αγαπούν και να αγαπώ,άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο.Απλά βαρέθηκα να ξυπνάω και να κοιμάμαι σκεφτόμενη το προκαθορισμένο (πάνω-κάτω) πλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί η ζωή μου.Έχασα τα πιο ανέμελα χρόνια διαβάζοντας,σπούδασα,δουλειά που να μου αρέσει ή έστω να με ανταμείβει οικονομικά δεν μπορώ να βρω.Οι σχέσεις-φιλικές και ερωτικές-θέλουν προσπάθεια που πότε η μια και πότε η άλλη πλευρά αρνείται να καταβάλλει.Προσωπικά εγώ βαριέμαι.Θα έπρεπε να βγαίνουν όλα τόσο αβίαστα!Δεν βλέπεις πρόσωπα χαμογελαστά πια.Όλο υποχρεώσεις και μαλακίες!Πρέπει πρέπει πρέπει!Πόσο μισητή λέξη!Την σιχαίνομαιΘέλω να πάρω μια βαλίτσα και να σηκωθώ να φύγω!ΜΟΝΗ ΜΟΥ!Να γυρίσω τον κόσμο!Να ανακαλύψω νέους κόσμους που ούτε καν φανταζόμουν!Να ξυπνάω με χαμόγελο και ανυπομονησία και όχι με βαρεμάρα και πίεση!ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!Και δεν μπορώ...Δυστυχώς.Χωρίς λεφτά είμαι εγκλωβισμένη.Και το χειρότερο;Ούτε καν στο σπίτι ΜΟΥ αλλά στο σπίτι των γονιών μου.Αγκαλιά με ένα pc..να εξοργίζομαι με όσα συμβαίνουν γύρω μας.Να ονειρεύομαι μια άλλη ζωή,παράλληλοι κόσμοι..Που ξυπνάω και όλα είναι μπροστά μου..Και όλοι χαμογελάμε...