9.3.2015 | 18:27
ένα θλιμμένο χαμόγελο
δυο μέρες μας έδινα και πέρασαν κιόλας δυο μήνες. ωραία ήταν. ξέρω ότι εμείς οι δυο κάπου συναντηθήκαμε. κι ας μην έγινε ταυτόχρονα. κι ας μην είμασταν ποτέ μαζί. ήθελα κι άλλο, ναι. θα ήταν ωραία. εσύ δε θέλεις λες. μάλλον δε θέλεις να αφεθείς στα όμορφα. μάλλον θέλεις μόνο όσα μπορείς να ελέγχεις. μου λείπεις αλλά θα συνηθίσω πιστεύω. γιατί κυρίως μου λείπουν αυτά που δεν προλάβαμε να ζήσουμε μαζί.