10.3.2015 | 09:38
ναι?
Θα σου γράφω εδώ, όποτε έχω ανάγκη να σου μιλήσω, αφού ξέρω πως διαβάζεις. Μέχρι να μου περάσει. Ή μέχρι να γίνει κάτι και να μιλήσουμε πάλι. Μου λείπεις γαμωτο! Ήθελα να αφήσεις λίγο χώρο να δοκιμάσουμε. Το ίδιο έχουμε ανάγκη κι οι δυο, δεν το βλέπεις? Κι ας το βαφτίζει ο καθένας διαφορετικά. Είναι καλύτερα τώρα δηλαδή? Ξέρω πως δεν γίνεται να μιλάμε συνέχεια για τα ίδια πράγματα και πως όση υπομονή ακόμα και να έκανα πάλι εκεί θα πήγαινε το θέμα. Γι' αυτό επεμεινα να δοκιμάσουμε. Ακόμα και να μην μας έβγαινε (που δε νομίζω) θα είχε διοχετευτει κάπως όλη η ένταση. Τώρα δεν ξέρω... Ας ελπίσουμε ότι είναι για καλό τελικά... Ας ελπίσουμε ότι έχεις δίκιο εσύ... Απλά, να ξέρεις σε σκέφτομαι.
