13.3.2015 | 00:52
ΑΜΣ 2
Πού παει πια αυτή η κατάσταση?Πάλι η Θ να μου χαρίσει δύο ώρες ξενοιασιάς και μετά πάλι η απόλυτη μοναξιά και παράνοια.Και ένας Γ να σου γ... τα πάντα.Όσο με πληγώνεις τόσο με πορώνεις?Είναι εντυπωσιακή η πολυδιάστατη φύση της αγάπης...Έρωτας, πάθος, εξάρτηση, συνήθεια εμμονή, γαλήνη, ευτυχία. Και εσύ να κάνεις το μαλάκα και να λες:'''Ελα μια φάση είναι θα περάσει...΄'Ειλικρινά δεν ελπίζω τίποτα. δεν πιστεύω τίποτα και ζω μέσα στη μιζέρια και την αυτοκαταστροφή. Δεν είμαι ελεύθερος, είμαι δέσμιος μιας συμπλεγματικής πραγματικότητας που γνωρίζω οτι μου τρώει τα σωθηκά και όμως την αφήνω να συνεχίζει ακάθεκτη.... Κατι σαν S&M με τον εαυτό σου για να είμαστε και επίκαιροι.Λοιπόν, όποιος το διαβάσει, μια συμβουλή:Κάντε σωστές επιλογές απο την αρχή.Μην επενδύετε σε καταστασεις που νιώθετε οτι σας αποτελματώνουν συναισθηματικά. Το γράφω μήπως και ξυπνήσω και εγώ.Και κάτι άλλο: Όσο περνάνε τα χρόνια τόσο πιο δύσκολα χειριζόμαστε τα πάθη μας.Γιατί ένα πάθος σε καταλύει, σε ορίζει, σε ξεπερνά. Και σε μια συναισθηματικά διψασμένη κοινωνία τα πάθη είναι σπασμωδικές εκφράσεις της ανθρώπινης φύσης που τείνουμε να απωλέσουμε.Όσο πιο μεγάλος, τόσο πιο διψασμένος...Αυτά...Σας ευχαριστώ!