16.3.2015 | 00:52
ΑΠΟΡΙΑ...
Χωρισαμε με δικη μου πρωτοβουλια μετα απο πολλα χρονια σχεσης γιατι εβλεπα οτι η σχεση ειχε προβληματα που δε λυνονται. Οταν του το ειπα εκλαιγε κ προσπαθουσε να με πεισει να ξαναπροσπαθησουμε αλλα οταν ειδε οτι ειμαι αποφασισμενη(ετσι νομιζω δηλαδη!) σταματησε καθε προσπαθεια κ εδω κ μερες δεν εχουμε καμια επικοινωνια. Θα μου πειτε εισαι αλλη μια χαζογκομενα που δεν ξερεις τι θες. Αλλα οχι δεν το λεω επειδη ηθελα να με κυνηγησει.Απλα απορω.αφου οπως ελεγε μ αγαπαει πολυ κ δεν θελει καμια αλλη, πώς μ αφηνει να φυγω απο κοντα του κ τα παραταει ετσι ευκολα? Δεν υποτιθεται πως ο,τι θες το διεκδικεις με καθε τροπο? Κ στην αρχη της σχεσης μας ειχε επιμεινει πολυ για να με "ριξει" κ τωρα μου κακοφαινεται που τα παρατησε τοσο ευκολα. Επισης η αλλη μου απορια ειναι η εξης: Τον αγαπω πολυ κ δεν ξερω αν θελω να βρω αλλον, αλλα απ την αλλη δεν λειτουργουσε η σχεση οποτε κ να γυρναγα πισω αργα ή γρηγορα θα ξαναχωριζαμε. Τι κανει λοιπον κανεις σε τετοια περιπτωση? Σκεφτεται τι ειναι καλυτερο μακροπροθεσμα (δηλαδη μενουμε χωρισμενοι κ με τον καιρο θα το ξεπερασω) ή τα ξαναβρισκω γιατι τον αγαπω με κινδυνο να ξαναγινουν παλι τ ιδια??Δυσκολο πραγμα η αγαπη...