ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το ξέρω ότι ίσως η περίπτωσή μου ακουστεί λίγο του τύπου "κλαίνε οι χήρες, κλαίνε και οι παντρεμένες" αλλά θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας. Εργάζομαι εδώ και τρια χρόνια σε μια κατασκευαστική εταιρία στην Αθήνα. Από την αρχή υπήρχαν καθυστερήσεις στο μισθό, ο οποίος είναι ο βασικός. Από ότι καταλαβαίνετε η ζωή είναι εξαιρετικά δύσκολη, στην Αθήνα με το βασικό μισθό και σαν να μη φτάνει αυτό ποτέ δεν απασχολουμαι ακριβώς 8 ώρες. Συνεπώς, για να ανταπεξέλθω ζητώ πάλι λεφτά από τους γονείς μου, οι οποίοι με βοηθούν να τα βγάλω πέρα με το ενοίκιο. Η αλήθεια είναι ότι νιώθω πως έχω πέσει θύμα της κατάστασης που επικρατεί αυτή τη στιγμή στη χώρα μας, αλλά και θύμα της δικής μου "καλής θέλησης" μιας και κάνω ότι καλύτερο για τη δουλειά μου σαν να πρόκειται για τη δική μου επιχείρηση, αλλά νιώθω ότι αυτό "εκμεταλλεύεται"..Επιθυμώ να φύγω, αλλά θα ήθελα να το κάνω αφού βρω κάποια άλλη απασχόληση. Για το λόγο αυτό ψάχνω ενεργά δουλειά σε ανταγωνιστικές εταιρίες εδώ και εναμιση περίπου χρόνο, αλλά δεν έχει κάτσει κάτι καλό. Αυτό με αποθαρρύνει και με κάνει να ανέχομαι για ακόμα περισσότερο το εργασιακό περιβάλλον στο οποίο βρίσκομαι και να συμβιβάζομαι. Το ξέρω ότι αρκετοί από εσάς θα έχετε την άποψη ότι είμαι πρόβατο και κορόιδο, αλλά δεν ξέρω. Κάπως πρέπει να συντηρήσω τον εαυτό μου έστω και με τις άπειρες στερήσεις και τη ψυχολογική πίεση που υφίσταμαι. Είμαι απογοητευμένη και ξυπνώ κάθε μέρα με άγχος για το αύριο που είναι παράλληλα και εξαντλητικό, αβέβαιο και μίζερο.Γνωρίζετε μήπως που μπορώ να απευθυνθώ για να βοηθηθώ στην ανεύρεση νέας εργασίας;.