17.3.2015 | 00:14
....
Θυμάμαι τοτε πρεπει να ήμουν γύρω στα 4.μου έσκασε η εικονα κανονικά.που οι γονεις μου πλακωνοντουσαν και χωριζανε εκείνη τη μέρα και γω να προσπαθώ να αγκαλιασω τον μπαμπά μου για να μην φύγει.να ανοίγω τα χέρια μου για να τον πάρω αγκαλιά και αυτός να πρεπει να φύγει..γιατί έτσι έπρεπε γιατί ο έρωτας δεν είναι για παντα γιατί εμείς ημασταν καρποί ενος ερωτα που τελικά δεν άντεξε..και αυτό πονάει παντα θα πονάει..
